Drzewa i krzewy iglaste

Końcówka nakładu - książki mogą mieć delikatnie zniszczone okładki.

Drzewa i krzewy iglaste nawet w obrębie jednego rodzaju różnią się wymaganiami glebowymi. Ogólnie jednak można przyjać, że niemal wszystkie dobrze rosną na glebach w wysokiej kulturze ogrodowej, a więc dostatecznie żyznych i umiarkowanie wilgotnych, niezachwaszczonych, strukturalnych i bogatych w próchnicę.
Źle rosną na glebach zbitych, łatwo zaskorupiających się, o zniszczonej strukturze, silnie zachwaszczonych i zadarnionych. Szczegółnie niebezpiecznie są uciążliwe chwasty rozłogowe, które dla wszystkich, zwłaszcza nowo posadzonych drzew i krzewów, stanowią groźną konkurencję o wodę i pokarm w glebie.
Niemal wszystkie drzewa i krzewy iglaste najlepiej rosną na glebach kwaśnych (pH 6-6,5), a tylko nieliczne dobrze rosną równieź na glebach wapiennych.

Profesor dr hab. Władysław Bugała od ponad 50 lat ściśle związany jest z Arboretum Kórnickim. Jako pracownik naukowy Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku położył wielkie zasługi w zachowaniu, uzupełnianiu i rozbudowie kolekcji drzew i krzewów. Znacznie powiększył kolekcje takich roślin, jak: topole, lilaki, jabłonie ozdobne, a przede wszystkim różaneczniki i azalie. Był inicjatorem utworzenia w Kórniku kolekcji krzewów wrzosowatych i drzew iglastych w środowisku leśnym (w Lesie Doświadczalnym Zwierzyniec). Zajmował się hodowlą i selekcją nowych odmian drzew i krzewów (jaśminowce,lilaki). Jest współautorem pierwszego polskiego podręcznika dendrologii (Drzewoznawstwo, PWN 1955), autorem książki Drzewa i krzewy (PWRiL 1979) oraz autorem licznych innych publikacji naukowych i popularnonaukowych z zakresu dendrologii. Przez wiele lat sprawował funkcję dyrektora Instytutu Dendrologii PAN w Kórniku, a następnie kuratora Arboretum. Już od 20 lat przewodniczy Sekcji Dendrologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Jest członkiem Komitetu Botaniki PAN oraz wielu rad naukowych, m.in. Ogrodów Botanicznych w Poznaniu, Łodzi i Warszawie Powsinie.